زیاد اهله تماشای شبکه های ماهواره ای فارسی زبان نیستم چون اغلب چرت و پرت میگن و مزخرف به ملت تحویل میدن.اون روز اتفاقی بعد از مدتها شبکه من وتو رو نیگاه کردم و برنامه آکادمی حاج خانومه ۶۵ ساله رو دیدم.
از این صدا خوشم اومد .نه فقط از صداش،اجرا و چهره ی آرومش هم برام جالب بوود...
در،میخ،تخته،چکش.....
شنبه شیفت صبح بودم.تقریبن اواخر ساعت کاری بود حدود ساعت۱:۳۰ که کارامون تمام شده بودو با بر و بچه ها تو استیشن مشغول غیبت کردن و مسخره کردن اینو و اون خندیدن و در کل گذراندن وقت باقی مانده به لهو و لعب.
یکی از بچه ها که عصر کار بود از راه رسید با یه شاخه گل میخک که خیلی قشنگ تزئین شده بود.اومد سمت من گل رو بهم داد و گفت:فلانی اینو واسه خریدم.
منم بلند شدم و گل رو ازش گرفتم وبوسیدمش.بعد به شوخی در گوشش گفتم:حالا بوگو بینم اینو کی بهت داده میخوای از شرّش خلاص شی(آخه بنده خدا مامانش به شدت متعصبه و خودش هم از این جریان یه جورایی اذیته)
گفت:نه به جونه خودم از جلو گل فروشی رد میشدم یاد تو افتادم.
آقا گل دادن به من همان و ریشه دواندن حس دگر آزاری و افکار پلید و شیطانی همان.با خودم گفتم میشه حسابی سر به سر کورش بذارم . این روابط حسنه یه خورده تکراری شده ،یه جنگی،دعوایی،چیزی.
خلاصه ما رسیدیم خونه ،دیدم کورش در حال گرم کردنه غذا و بچه ها م در حال بازی کردن.رفتم عینه این مجسمه ها صاف جلو کوروش ایستادم گل رو هم گرفتم بالا گفتم:سلام.
اونم گفت:سلام خسته نباشی.
تقریبن یه چند دقیقه ای همونجا ایستادم(الان که فکرش رو میکنم میبینم چقد ضایع بودم)اصن انگار نه انگار،نه سوالی، نه حرفی، نه بساطی.حتی فک نکرد که ممکنه گل رو واسه خودش خریده باشم.
گذاشتمش رو کابینت و رفتم لباس عوض کردم.بعد از ناهار بهش گفتم:واقعن که کوروش اصن نپرسیدی این گل رو کی بهم داده؟
گفت :آره راستی،میخواستم بپرسم .جریانش چیه؟
یعنی اون حس دگر آزاری به شدت در وجودم سرکوب شده بود و از اون افکار پلید چیزی باقی نمونده بود.
گفتم:هیچی بابا،خانم فلانی خریده بود واسم.
گفت: شماره ش رو داری؟
گفتم: نه،موبایل نداره.
گفت : مگه میشه؟
گفتم:آره چرا نشه؟نداره دیگه.
گفت:خوش به حالت،دوستای خوبی داری.....
.....
چقد روحیه ها با هم متفاوته،یعنی اگه یه روز کوروش بیاد خونه با یه شاخه گل و من حدس بزنم که کسی واسش خریده میتونم یه رفتار این مدلی داشته باشم؟عمرا....