گاهی لازمه از قیل و قالها دوری جستن و پناه آوردن به هنر، به صدا ،به شعر ،به حافظ .
آدم آروم میشه مخصوصن در سکوته شب.
الا ای پیر فرزانه ..... با صدای پریسا. سال 1354 مراسمه جشن و هنره شیراز،حافظیه .
به به فاطی چقدر حس قشنگی داشت.این شعر و موسیقی واقعن درمان درد این قرن میتونه باشه برای فراموشیه گرد و خاک زمونه.مرسی
ای جون فاطی خعلی باحال بودا واقعا و هی عجب از این زمونه که می چرخه و شایدم می خرچه!
الان که موسیقی سنتی خواننده زن نداره تازه قدر کسایی مث پریسا رو می دونیم ... صداش خیلی زیباست ...
اهوووم.
به به فاطی چقدر حس قشنگی داشت.این شعر و موسیقی واقعن درمان درد این قرن میتونه باشه برای فراموشیه گرد و خاک زمونه.مرسی
ای جون فاطی خعلی باحال بودا واقعا و هی عجب از این زمونه که می چرخه و شایدم می خرچه!
الان که موسیقی سنتی خواننده زن نداره تازه قدر کسایی مث پریسا رو می دونیم ... صداش خیلی زیباست ...
اهوووم.